Deze vorming wordt onderverdeeld in twee parallelsessies, nl. één over dyslexie en één over dyscalculie. De inhoud van beide vormingen wordt op dezelfde manier opgebouwd:

We bespreken tijdens deze vorming heel kort de huidige inzichten over dyslexie en dyscalculie: hoe uit dyslexie/dyscalculie zich bij leerlingen van het secundair onderwijs, hoe zit het met de discussie omtrent de definiëring en de diagnostiek van dyslexie/dyscalculie en wat zijn de criteria om de diagnose te stellen? Deze inzichten vormen de basis voor de ondersteuning van jongeren met leerstoornissen in het secundair onderwijs.

Deze ondersteuning kan zowel plaatsvinden op individueel niveau als op klasniveau. Tijdens deze vorming bespreken we voornamelijk de ondersteuning en begeleiding in klasverband, met name de toekenning van sticordi-maatregelen. Welke sticordi-maatregelen kunnen toegekend worden bij kinderen met leerstoornissen en is het toekennen van die maatregelen steeds noodzakelijk? Wat is het wettelijk kader rond het toekennen van deze faciliteiten? Een aanvraag voor sticordi-maatregelen moet meestal gestaafd worden aan de hand van een attest en bijhorend onderzoeksverslag. Idealiter worden de maatregelen dan ook individueel aangepast, afhankelijk van de sterke en zwakkere punten van de leerling. De praktijk leert echter dat dat niet steeds zo eenvoudig is. Individueel aangepaste maatregelen brengen immers heel wat praktische implicaties met zich mee en daarnaast leeft de bezorgdheid of deze leerlingen hun getuigschrift van het secundair onderwijs kunnen behalen. We bekijken hoe het toekennen van sticordi-maatregelen op maat kan gebeuren, zodat het implementeren van de faciliteiten zowel voor leerlingen als voor leerkrachten een haalbare kaart is.