ADHD heeft een beperkende invloed op de ontwikkeling en uit zich in verschillende levensdomeinen. Niet zelden treden naast de kernsymptomen ook geassocieerde problemen op. Deze problemen zijn vaak te kaderen binnen het emotionele functioneren. Personen met ADHD worden regelmatig op al dan niet subtiele wijze terecht gewezen wanneer ze hun typisch gedragspatroon laten zien. Bij sommigen kan dit de aanzet zijn tot het ontwikkelen van emotionele problemen.

Ook het sociale functioneren kan bemoeilijkt worden door ADHD. Onderzoek toonde aan dat kinderen met ADHD minder aanvaard zijn in de klas en minder betekenisvolle vriendschappen opbouwen die bovendien nog van korte duur zijn (Blachman & Hinshaw, 2002). Bij volwassenen toonde onderzoek aan dat ADHD een negatieve invloed heeft op vriendschaps- en partnerrelaties (Moss, Nair, Vallarino & Wang, 2007).

De onderwijscontext is het meest voor de hand liggende domein waar de ADHD-symptomatologie beperkingen veroorzaakt. De typische moeilijkheden die we bij ADHD terugvinden (zoals het moeilijk kunnen plannen en problemen met concentratie) zijn immers vaardigheden die in een schoolse context dagelijks aan bod komen.

Het in kaart brengen van deze geassocieerde problemen duiden we aan met de term ‘assessment’. Door middel van assessment wil men komen tot een totaalbeeld van de persoon (zowel de sterke als de zwakke kanten). In het verlengde daarvan wordt gezocht naar wat de beste onderwijsvorm en/of behandelingsvorm is voor de persoon. In de Sociale Kaart ADHD wordt expliciet aangeduid of assessment aanwezig is voor de verschillende leeftijdscategorieën in de voorzieningen.